ในปี 2005 บรรดากระทรวงสำคัญๆ ต่างๆ ได้ย้ายไปที่เนปีดอว์ ทำให้หลายคนเชื่อว่า ย่างกุ้งจะค่อยๆ ซบเซาลงไปในไม่ช้า แต่ทว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกลับตรงกันข้ามกับความคาดหมาย
เทียบกับปี 2005 ราคาที่ดินในย่างกุ้ง 7 ปีต่อมาเพิ่มขึ้นเกือบเท่าตัว ในเขตธุรกิจซึ่งได้แก่ ลาธา ละมะดอว์ จ๊อกตะด่า พาเบดาน ปะซูนด่อง และโบตะทอง
นายหน้าคนหนึ่งในย่างกุ้งกล่าวว่า “ราคาที่ดินในเขตจ๊อกตะดาของย่างกุ้งอยู่ที่ 1.2 ล้านจั๊ต(ประมาณ 45,000 บาท)ต่อตารางฟุต ซึ่งมีราคาสูงที่สุดในย่างกุ้ง”
การเปิดออฟฟิศในย่านใจกลางเมืองย่างุกุ้งนั้นเป็นเรื่องที่ยากสำหรับชาวพม่าจำนวนมาก อาคารสำนักงานขนาด 25 x69 ฟุตรวมที่ดินในจ๊อกตะดาราคาประมาณ 1.5 พันล้านจั๊ต แม้แต่อาคารที่ไม่ได้อยู่ในเขตธุรกิจของจ๊อกตะกาก็ราคาประมาณตารางเมตรละ 1 ล้านจั๊ต
ผู้ที่เช่าห้องอยู่ในเขตจ๊อกตะดาคนหนึ่งกล่าวว่า “เจ้าของมักจะเช่าห้องในอาคารของตัวเองสำหรับทำธุรกิจ แต่การซื้อขายที่ดินไม่มีขั้นตอนอะไรมาก ค่าเช่าราคามากกว่า 1 ล้านจั๊ตต่อเดือน ถ้าใครอยากเช่าห้องในตัวเมือง ค่าห้องแค่ชั้น 7 ชั้น 8 อย่างน้อยก็ 1 แสนจั๊ต ซึ่งเจ้าของจะทำสัญญาเช่า 6 เดือน หลังจากนั้นก็มักจะฉวยโอกาสขึ้นค่าห้อง”
ผู้เช่าห้องย่านปะซูนด่องในย่างกุ้งกล่าวว่า “ตอนนี้ห้องที่ผมอยู่เป็นห้องโล่งๆ ไม่มีห้องย่อย ค่าเช่าห้องซึ่งอยู่ชั้น 7 ราคา 850,000 จั๊ตต่อเดือน ตอนนี้หมดสัญญาเช่าแล้ว แต่เจ้าของขึ้นค่าเช่า พวกเขามักจะขึ้นราคาค่าเช่าอย่างน้อย 30 เปอร์เซ็นต์”
แรงงานหลายคนอยากย้ายเข้ามาอยู่ในตัวเมืองเพราะใกล้สถานที่ทำงาน แต่เงินเดือนที่ไม่พอกับค่าเช่า ทำให้หลายคนต้องอาศัยอยู่ในชานเมืองแทน
“แรงงานหลายคนต้องเช่าห่องที่ โอ๊กะหล่าใต้ ติงกันจุน ดะกง หรือ ยุซานาร์การ๋เดนซิตี้”
ในเขตบาฮาน กามะยุต และมะยานกง ซึ่งเป็นย่างที่อยู่อาศัยของคนที่ร่ำรวย ราคาที่ดินมีตั้งแต่ไม่กี่พันล้านจั๊ตไปจนถึงหมื่นล้านจั๊ต
ข้อมูลจากบริษัทอสังหาริมทรัพย์หลายแห่งบอกว่า ตลาดเช่าและซื้อขายที่ดินคึกคักมากขึ้นเพราะสถานการณ์ทางการเมืองที่แน่นอน แต่ในขณะเดียวกัน บริษัทก่อสร้างบางรายเริ่มลงทุนสร้างอพาร์ตเม้นต์ที่มีราคาต่ำลงมา โดยมีระบบเงินผ่อน ซึ่งได้เริ่มเจรจาโครงการกับธนาคารบ้างแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม ราคาดาวน์ซึ่งเริ่มต้นที่ประมาณ 4 ล้านจั๊ต โดยมีการผ่อนชำระประมาณ 3-4 แสนจั๊ตต่อเดือน ก็ยังถือว่าสูงเกินไปสำหรับแรงงานทั่วไปอยู่ดี
ผู้มีกำลังซื้อคนหนึ่งกล่าวว่า “แม้ว่าพวกเขาจะบอกว่า อพาร์ตเม้นต์สร้างขึ้นสำหรับชนชั้นกลาง ราคาในระบบเงินผ่อนอยู่ที่ 40 ถึง 50 ล้านจั๊ต ถึงจะผ่อนระยะเวลา 4 ปี คนทำงานส่วนใหญ่ก็ยังซื้อไม่ไหว เพราะเงินเดือนน้อย ”
ชาวย่างกุ้งหลายคนบอกว่า ระบบธนาคารที่ย่ำแย่ที่ยังไม่พัฒนาเรื่องระบบเงินกู้ที่อยู่อาศัย บวกกับเงินเดือนที่ต่ำ ทำให้แรงงานทั่วไปหมดสิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ใกล้กับที่ทำงานในตัวเมืองไปเลยทีเดียว...
แปลจาก Can ordinary workers afford a room in downtown Rangoon? โดย Nyi Thit จาก mizzzima วันที่ 12 มีนาคม 55
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น